Driftwood parçaları ile tablo yaptım

Yeniden bir dünya kurabilsek keşke, içinde hayal edebilen, birbirine düşman değil de dostça yaklaşan, hani yeni okumaya başlamış bir çocuk gibi keşfetme duygusu ile sevmeye ve sevilmeye aç, kötülerin barınamadığı, yüreğinde merhamete yer veren insanların bol olduğu bir dünya.. ne güzel olurdu değil mi..

Bir köşe yazarı demiş ki; böyle zamanlarda "en iyi yaptığımız işi yapmaya devam edelim" bu öneri çok hoşuma gitti ve onu okuduğum an itibariyle tüm olumsuzluklarımdan sıyrılarak en iyi yaptığım işi yapmaya, üretmeye devam ettim..hepimizin ruhumuzu rahatlatacak birşeyler yapması lazım..

Bu sebeple hafta sonu yerimde durmadım, kah kendimi dışarı atıp yürüyüşler yaptım, kah eve geldim bir kek yaptım, kah sevdiklerimle neşeli filmler izledim (ghostbusters), kah boyadım üç beş tahta parçasıyla nabız yokladım.. hala üretmeyi seviyormuyum onu test ettim.. baktım ki yine ruhuma çok iyi geldi..

ve dedim ki kendime, bulutlar hep gelip geçicidir ama güneş daima vardır..

Şu dünyada herşeyin gelip geçici olduğunu unutmadan, yıkıp bozanlara inat sevgiyle kalın!